محمد مجیدی ماه روشن

خوبِ من جایی نری
چیزی از جدایی نگی
یه روز نیاد که تورو نبینم
دیوونه میشم ویرونه میشم
ای وای اگه تنها بشم
هوس پرواز کنی
تو قفس غم ماتم میگیرم
بی تو اسیرم بی تو میمیرم
ماهِ روشن هستیِ من
مهربان باش تا ابد با دل من
بی تو سردم کوه دردم
هم قسم باش تا ابد با دل من
تو رفیق تنهائیامی بهترینه آرزوهامی
همه عشق توی صدامی تو نفسامی
عاشقم کرد لبخند گیرات
شاعرم کرد چشمای زیبات
این دل من میمونه همرات تا آخر راه
ماه روشن هستی من
مهربان باش تا ابد با دل من
بی تو سردم کوه دردم
هم قسم باش تا ابد با دل من