مهدی ابوطالبی شیرینم

گرفتار شیرین این من فرهاد
چه زیبا چه آسان رفته بر باد
حواسم به او رفت ای داد بیداد
نگاهت چه راحت پاتوق من شد
به رسم رفاقت عادت من شد
برای نگاهت بمیرم آسان
تو باشی ببارد یک نم باران
ببینم تو را من صورت شادان
شیرینم میشینم کنار تو بخواه برای تو آسان بمیرم
یک دل نه صد دل رفته دلم برایت
من شاد و مستم در عطرو هوایت
هیچ دلنشین نیست به مانند صدایت
یک دل نه صد دل قلب مرا ربودی
صاحب کاخ قلبم‌ یقینا که تو بودی
هر که مرا با تو دید افتاده به حسودی