مجتبی مهری سرپیچی

دلخوری و ناراحتی تنها زمانی اتفاق می افتد که دل بسته باشی،به چیزی که به بودنش هم شک داری.


گاهی میگیره دلت از همه چی،
بعد میپرسی از خودت که ناراحتی از سره چی،
من،با خودم گفتم وقتشه دل بکنم از همه چی بذارم برم
دیدم نمیفهمن هیچی،خسته شدم حتی درد میگرفت گاهی دلم
منم مِن بعد عین هو خودتون دیگ ولم،داره دلم حرف ولی خب خیلی گِلم پشت حرفاشه آخه چجوری من ساده بگم دِ اگ بگم که مانع میشم،خطر داره حتی واسه اونیکه هستش پیشم،


گاهی دلم نداشته راهی،جزتنهایی و بندباری بی ردوپایی،من میذارم بالاخره میرم یه جایی،که امثال تو نرسه دستشون بهش،بکنیدولش،شما همونایی هستین که کردین تو راه هدفش لِهش


توشهری که همه بودن اهل بد پیچی،من یکی بودم که کردم سرپیچی،تو راهی که سختی نی حرفی نی،دِ نبایدم زوری باشه تو کاری که یارو دِ اهلش نی،پس تعارف نکن رفیق. رفقامونم همه بودن لفض و دهن،یکیشون هم نبود مرد تو بحث عمل فقط حرف فقط تعارف.



هر روز،یه قفلی جدیدتر یه فکر بهتر برای بهترشدن،آره منم یه ذهن برتر،حتی اگ لازم ببینم میشم سردتر شاید بدتر از قبل تر، اصن اگ بشم پرپر ،بیخیال پرواز نمیشم میدم ردتر آره میشم فست تر،میخوام ببینم تهشو اصن،

میخواد ببینه تهشو اصن
میخواد ببینه


آره زمستون بوده همیشه،دل من شکسته هر بار عین شیشه،
تو خودم میرختم هربار ،تبرم میزد به ریشه ولی خب رو پامم انگار دلمم میخواد قوی شه


گاهی دلم نداشته راهی،جزتنهایی و بندباری بی ردوپایی،من میذارم بالاخره میرم یه جایی،که امثال تو نرسه دستشون بهش،بکنیدولش،شما همونایی هستین که کردین تو راه هدفش لِهش