سعید راد کام به کام

کام به کام سیگارا بیشتر میشن

تنها شد دوباره میس زد دیشب

شب میره کسی نیست نه پیشم

چشما تر ، خیس تر میشن

دنبال فیکِ میگردی تو بقیه

منو فید کرد حالا پشیمونه عجیبه

تو که از همون اول منو میخواستی

چرا بد شدی راهتو چرخ دادی سریع هی

داره کام میده سیگارم بیشتر

دیگه عکساتو نمیبینم بیکار میشم

جا مشتا رو دیوارا تیک زد

دیگه چت و خل و ردی و بیمارم بی شک

بِیبی عیبی نیست که هاید میشم توو استوریات

همیشه تک و تنها بودم ، بی حس و نیاز

به بقیه به همه دوست و همه رفیقا

همه فکر کردن که شاخن توو استوریا

توو اینستا دمِ دیقه قفلی رو فیریکات

همیشه بودی تو رابطه ای که سودی میاد

گاهی وقتا فراموش میکنم فراموش کنم

یادم میاد چه کسایی با من آروم شدن

یادم میاد چی بودم چی شدم حالا ببین

که دیگه گپم نمیزنه اصلا باهام کسی

فکر نمیکردم من بشم عاشق تنهاییا نه

همیشه کل دردا رو میاره تنهایی یادم

رو کاناپه لم ، شبا تنها میخوابم

و از این روزای سخت فقط مونده درد و سیگار اه

داره کام میده سیگارم بیشتر

دیگه عکساتو نمیبینم بیکار میشم

جا مشتا رو دیوارا تیک زد

دیگه چت و خل و ردی و بیمارم بی شک

من و هرچی که غمِ شدیم رفیق الان

سیگار پای لبِ شده یه تیم همرام

من اکیپ تنهام تو ببین دردامو

لعنتی دیگه چیو بریزم پات

که از بس کام گرفتم ریه شده سیاه

نیومدی ببین شده سعید دیگه پیرا

دیگه همه چیو دادم رفت

پ انقدر کام میگیرم که بشه حالم بد

داره کام میده سیگارم بیشتر

دیگه عکساتو نمیبینم بیکار میشم

جا مشتا رو دیوارا تیک زد

دیگه چت و خل و ردی و بیمارم بی شک