پارادوکس زلیخا

از دور با تو بودم هرجایی که نبودی
تا گور یادِت هستم تو روحمو ربودی
دزدیدی و ندیدی روحی به تن ندارم
جز تو دگر نخواهم، قصد خطر ندارم
انگاری که فقط عشق زورش به ما رسیده
معشوقی که روزاشم تاریکه رو کی دیده
در من ز تو وصالیست خوش رنگ تر ز دریا
در تو ز من خیالیست عاصی تر از زلیخا
هر ثانیه که بی تو رد میشه حکم مرگه
بارون که قهر کرده اینجا فقط تگرگه
حال من و تو و هر انسان همچو مجنون
تا انتها خراب است افسرده حال و دل خون