شایا شروان حرف عاشقونه

به این گلا قول دادم اگه بمونی
خودت بیای تو گلدونای این خونه بشونی
آسمونو واست فرش کنم راه بری عشق کنی
قول میدم شبو بیارم واسه تو که سرمه ی چشم کنی
میدونی مَردِ و قولش
تو اشاره کن اصن تا خود ماه بریم
زیر بارون لب دریا دوتایی راه بریم
هرچی حرف عاشقونستو به هم ما بگیم
من کنار تو اصن یه جور عجیبی عاشقم
تو بیا و زل بزن تو چشمای خود خودم
هی صدات کنم تو هم بگی جون دلم