یوسف تهرانی تنهایی

 
سرگرم رویای توام
سرگرم تنهاترشدن
دنیاکه جای مانشد
محکوم به رسواترشدن
یعنی تواین شهروگذر

واسه ی عشق جایی نبود
شایدماعاشق نبودیم
که سهممون تنهایی بود
هواسم پرت رویابود که حال و روزمن این شد
تونیستی وغم دنیا
برام درمونی پیدا شد
قرارمایه عشقی بود

که باهم دیگه عهدکردیم
چشاتو واکن ببین که ماباهم چه بدکردیم
تواین قصه همیشه من بدم بازم توخوبی
که شایدتوپشیمون بشی
کنارمن بمونی
رفتی خونه چه دلگیر
دلم بهونه میگیره
بگو دستای سردو
خالیتو کی باید بگیره