مهران صادری آخرین بار

برو…

این آخرین باره

که خنده‌ت سهم من میشه

دلم از بس بدی دیده

که ترسی نیست زخمی شه

برو…

این آخرین باره

نباید مال من باشی

دیگه وقتش شده کم‌کم ، تُ از کابوس من پاشی

من و تُ سهم هم‌ بودیم

اگه دست غرورم بود

زیادی دل بهت بستم

همیشه فرصتم کم بود

نباید چیزی میگفتم

از این احساس بیهوده

درست جایی که فهمیدم

فقط حرف ، حرف تُ بوده

برو که زودتر از اینا باید میرفتی از پیشم

دیگه دلسوزی کافیه نزار زخمی‌تر از این شم

یه جاهایی باید رد شی تا عشق پیش تُ پیدا شه

که هر دیواری میتونه خودش یه پنجره باشه

برو که زودتر از اینا باید میرفتی از پیشم

دیگه دلسوزی کافیه نزار زخمی‌تر از این شم

یه جاهایی باید رد شی تا عشق پیش تُ پیدا شه

که هر دیواری میتونه خودش یه پنجره باشه

من و تُ سهم هم‌ بودیم

اگه دست غرورم بود

زیادی دل بهت بستم

همیشه فرصتم کم بود

نباید چیزی میگفتم

از این احساس بیهوده

درست جایی که فهمیدم

فقط حرف ، حرف تُ بوده

من و تُ سهم هم بودیم