امیر بصیری نزدیک به تو بودم

نزدیک به تو بودم که تو دور شدی از من
نزدیک به تو بودم که تو نور شدی در شب
بعد از تو من ای جان ویرانه گشتم
بعد از تو من ای جان دیوانه گشتم

اندوه بزرگیست که هیچوقت تو نیایی
این زخم عمیقیست که من را تو نخواهی
ای تو گل مریم تو کجایی تو کجایی؟
ای روح و تن من تو کجایی تو کجایی؟

هرکس نداند تو بدانی که گریستم
در شب فراقت مثل شمعی زیستم
هی سوختمو حیران تو در این حوالی
لعنت به تو و یاد تو و آشفته حالی
دیدار من و تو میکشد تا به قیامت
ای مونس من ای گل مریم تو کجایی
از عالم و ادم گرفتم خبرت را
ای بی وفای بی وفایان تو کجایی؟؟

اندوه بزرگیست که هیچوقت تو نیایی
این زخم عمیقیست که من را تو نخواهی
ای تو گل مریم تو کجایی تو کجایی؟
ای روح و تن من تو کجایی تو کجایی؟