جاوید نصیری هر شب

هر شب
بهت شک داشتم اما دیگه حتمی شد
صلاحم این نبود حتی اگه می شد
توی آتیشی مثل کوه یخ سردی
با این حالت بری که برنمی گردی
یه عکس یادگاری با تو می گیرم
واسه دلتنگی شبهای دلگیرم
چرا ترکم کنی من که دارم میرم
یه خط در میون گفتم بهت میخوامت
قلبمو خواستی ، زدم به نامت
آخه چطوری اون روزا یادم بره
شاهده اشکامه بالشم هر شب
تو خوابا هنوز دنبالشم هر شب
کجاست اون حسی که داشتیم شد خاطره
دلم شکسته خودم بندش زدم
حتی با هر کی باهام خوبه بدم
من که تا اینجاش اومدم
باقی راهم تنها میرم
من خیلی وقته شده کارم گله
از خودم حتی گرفتم فاصله
می دونم این کار دله
که از همه چی جز تو سیرم