اویس سیاح ویترین

گاهی وقتا. یه خیابون . نم بارون
اون و یادت میاره
گاهی وقتا. یه لباسی. رنگ‌خاصی
اشکتو در میاره

بعضی وقتا. یه شماره. هی میاره
اون و یادت می میری
بعضی وقتا. میری کافه. باز به یادش
دو تا قهوه می گیری


نه میشه فرار کنی
نه میشه دس بکشی
آخه این رسمش نیست

نه میشه عاشق کنی وبری
این دله من آخه حقش نیست

هی دلت شور می زنه
قلبت بد جور می زنه
از همجا رونده

هی می خوای فک نکنی
ولی اون خا طرهاش جا مونده



——-
گاهی وقتا. به یه عکسی. با چه مکسی
ساعتا زل می زنی
گاهی وقتا. توو خیالت. توی فالت
هی بهش پل می زنی


گاهی وقتا. پشت ویترین. میشی غمگین
چقد این بهش می یاد
گاهی وقتا. میری تنها. سمت دریا
تنگ میشه دلت زیاد