ماهان بهرام خان خاطرات

باز دوباره تنهایی و شب و سکوتت،
باز دوباره یاد تو و غم نبودت،
باز دوباره بهت میگم، تنهام گذاشتی
رفتی و این بغضو توی صدام، گذاشتی
میخوام بهت بگم پیشم بمون، اما نمیشه
میخوام بهت بگم نرو نرو، مگه چی میشه
بعد تو پرسه میزنم شبای سرد و خسته رو،
تو رفتی و من وامیستم، پشت سرت گفتم نرو
جز با صدای تو آروم نمیگیرم، آهسته و تنها غرق تو میمیرم
رفتی و دل بریدی ساده، از من و اون همه بی تابی
انگار نه انگار میگفتی، با من میمونی تا صبح مهتابی،
به راهت ادامه بده، به دلت بد راه نده
ببینم اصلا تو این مدت، دلت تنگ شده میدونم نشده
بسه غصه بسه گریه زاری بسه این همه شب و روز بی قراری
نمیخوام تو رو مهم نیست، کجایی،
بعد این همه وقت، سرنوشتم شد جدایی
برو دیگه نمیخوام تموم شی، تو چشام مث یه جغد کور شی
دوست داشتم ولی ازم گذشتی،
حالا برو ببین کی دوست داره، همه عشقشو به پات میزاره
اونم شبا برات بیداره ماه و ستاره رو تو شبت میاره،
خاطرات تلخو تو قلبم گذاشتی،
توی این همه غریبه، منو تنها گذاشتی،
نگفتی بی تو داغون میشم، ولم کردی و رفتی
از اولم میدونستم، تو منو دوسم نداشتی
تو که تنهام گذاشتی، رو قلبم پا گذاشتی،
بدون پشت سرت پلی رو واسه برگشت نذاشتی،
حالا ساحل چشم به راته دنبال یه رد پاته
وسعت آبی دریا، آخر خاطره هاته
تن تو به روی دستا، دست من روی چشامه
نمی خوام مرگو ببینم، رفتنت روز عزامه
خوابیدی رو بال موجا ،گم شدی تو دل دریا،
کاش میشدم بودم کنارت اما رفتی تک و تنها