علیرضا اقبال نگام کن

خیلی نیاز دارم به نگاهت
منی که بد جور شدم دچارت
نگام کن شاید نباشم کنارت
بم نگو نه نمیخوامت

چرا نگات نمیاد طرفم
منکه روش صدتا فیریک میزدم
جنگل سبز چشاتو بلدم
نگات میده طراوت به تنم
الهی غم تو نگات نبینم
که از غمت منم مریضم
باشه من ازت زود تر بمیرم
ولی چشای بیروح ت نبینم



خواهشا دیگه دس بردار
نگاتم حرف میزنن بام
نگام کن نم ارزه خرجاش
کنتر نمی اندازه همدم باش
تو بیا مال من باش
منی که عاشقی خوندم درساش
رام گم کردم توی چشماش
ولی حیف براش میشه ایکاش


نگات برام ژلوفنه
غیر خودتو ولکن بره
دلم پره دردله
اینکه یکی میخادت چشه
نگام کن به چشه یه دلبسته
که از رفتاراتنشد خسته
برعکس هر چی بدی بت میشه وابسته
تنها یادگاریت یدونه عکسه
که مخاطبش هس یه دل شکسته
که دلشو رو همه بسته
من که میدونم نگاهت رویکی غیر منم هسکه

خواهشا دیگه دس بردار
نگاتم حرف میزنن بام
نگام کن نم ارزه خرجاش
کنتر نمی اندازه همدم باش
تو بیا مال من باش
منی که عاشقی خوندم درساش
رام گم کردم توی چشماش
ولی حیف براش میشه ایکاش