بهمن معروفی چرا آمدی

چرا آمدی
سرم را روی زانویت گذاشتم
دیگه گریه بمن مهلت نمیداد
تو میخواستی که بگریزی هراسان
ولی اشکم بتو فرصت نمیداد
چرا آمدی ، چرا آمدی
آمدی باز بخندی ، به روز و روزٍگارم
برای خندهٍ تو ، دیگه اشکی ندارم
من از پشتٍ بلورٍ اشک دیدم
که می خندی به روز و روزٍگارم
غرورم را بدستٍ اشک دادم
ولی رفتی تو مغرور از کنارم
چرا آمدی ، چرا آمدی
آمدی باز بخندی به روز و روزٍگارم
برای خندهٍ تو ، دیگه اشکی ندارم .