سلیم پردلی حس جا مونده

دردم به دردت خورد
راضی شدی از من
میترسم به این درد
وابسته شی کم کم
من تو نگاه تو
یک چهره می بینم
با مذهب چشمات
صد ساله بی دینم
میرم شمال اما
قلبم جنوبیه
شرجی و گرم و داغ
خورشید عمومیه
یک عشق جاری و
صد حرف ناگفته
یک حس جامونده
تو شهر جیرفته
میترسم از اینکه
درگیر اون باشی
روزی به دلتنگی
از خواب من پا شی
حتی خیال این
فکر کثیف و سرد
سرسام و دردناکه
سعی کن بمونی مرد

از هر کی غیر از تو
چند وقته بیزارم
شبها با این غمها
تا صبح بیدارم
شکی ندارم که
حال تو هم خوش نیست
بی من دلت تنگه
چشمای یکسر خیس