عباس حسین زاده عطر بودنت

سوت‌وکوره خونمون تو‌ این‌ شبا
بیا و بازم منو صدا بزن
نگو که غریبه با دلم شدی
بخدا فقط تویی امید من
میدونی دلهره دارم‌ اگه تو
از منو کارای من خسته بشی
من و از یاد ببری تنها بشم
بعد تو دردام و خب بگم به‌ کی؟
خدایی با اینکه دلخورم ازت
میبوسم عکساتو محکم همیشه
یه سرم به من بزن بی معرفت
مگه از تو آخه چیزی کم میشه
نفسم وصله به عطر بودنت
توی رویا میگیرم دست تورو
زندگی بی تو فقط غصه میشه
التماست میکنم نرو نرو
تو شدی یه تیکه از وجودَمو
واسه من بودن تو ضروریه
اگه از پیشم بری عزیز من!
تا ابد کارِ دلم صبوریه