رادوین کابوس

 
زمستون تا زمستون صبر کردم
بهاری رد نشد از روزگارم
چه فرقی داره بارون باشه یا برف
من این بغض و فقط باید ببارم
یه پاییز پر از برگ زمونه
روزایی که تورو پیشم ندارم
عجیب که تورو هرلحظه ای که
بهت وابسته تر میشم ندارم
شبی که خط زدیم از سرنوشتت
تا مرگم هم فراموشم نمیشه
یه شعله از تو مونده توی قلبم
که روشن مونده خاموشم نمیشه
دلم از این همه کابوس خستس
یه فکری واسه ی خواب شبم کن
عرق کردم بدون تو تو سرما
یه فکری واسه آتیش تبم کن