علیرضا کی صبوری

منو این فاصله با تو
چشام خیرس به عکساتو

منو تنهاییو خونه
چقدر سرده نبود اینجا کسی جاتو

منو این زخم تو سینه
که میسوزه میسازه

ببین تنهاییام حتی
چقدر دلگیرو با من هم نمیسازه

هنوزم میره دلم هرجا که اسمتو میارم
من هنوزم عاشقم عکستو رو به روم میزارم

دل من هواتو کرده میشه برگردی دوباره
بی تو این خونه سردم هیچ شبی نوری نداره

نمیشه بگذرم برم مثل تو راحت و ساده
اخه با تو دشمنی رو کسی یاد من نداده

تورو میخوام عاشقونه
اگه نیستی اگه دوری

من چیکار کنم عزیزم
چاره ای نیست جز صبوری