حمید عسکری گذشته

وقت رفتنت از اینجا ته چشمای تو حتی
ذره ای خواهش نبوده، توی این رابطه تلخ
مطمعنم هرچی بوده اسمش آرامش نبوده
اگه روبه راه نمیشم اگه زخمم تازه مونده
من دلیل تازگیشم، فکر روزهای گذشته
عین خودسوزی اما من حریف تو نمیشم

هنوز این حس وامونده از اون رابطه جا مونده
چرا تنهام نمیذاری، چقدر خستم از این تکرار
من آلوده ات شدم انگار درست عین یه بیماری
حس اون کسی رو دارم که همه براش غریبه اند
حس آدم اضافی، بی تو از خونه میترسم
چی میدونی از کسی که دلتو بهش ندادی
تو گذشتی و گذشتم ولی باز گیر گذشته ام
فرق من با تو همینه، من با تنهایی میجنگم
تو ولی سرت شلوغه فرق من با تو همینه
هنوز این حس وامونده از اون رابطه جا مونده
چرا تنهام نمیذاری، چقدر خستم از این تکرار
من آلوده ات شدم انگار درست عین یه بیماری