امیررضا نوپور نفرت عشق

 
رفتی تو از یادم ولی مونده دلم پیشت
بی خوابم و خوابم تو بیداری به سر میشه
حس میکنم خوابم ولی انگاری بیدارم
شب زنده داری ها به تنهایی گذر میشه

من موندم و کابوس و رویاهای غمگینش
چشمام به حکم عاشقی خیره به در میشه
محکومم و حکمم طناب محکمِ داره
هر کی به قلبم پا گذاشته رهگذر میشه

من موندم و کابوس و رویاهای غمگینش
چشمام به حکم عاشقی خیره به در میشه
محکومم و حکمم طناب محکمِ داره
هر کی به قلبم پا گذاشته رهگذر میشه

احساس من مغلوبِ اون و نفرت عشقش
هر شب ازش سهمم یه جفت چشمای تر میشه
من موندم و مرگِ بدون زندگی کردن
پرواز بی بال و پرم راه سفر میشه

من موندم و کابوس و رویاهای غمگینش
چشمام به حکم عاشقی خیره به در میشه
محکومم و حکمم طناب محکمِ داره
هر کی به قلبم پا گذاشته رهگذر میشه

من موندم و کابوس و رویاهای غمگینش
چشمام به حکم عاشقی خیره به در میشه
محکومم و حکمم طناب محکمِ داره
هر کی به قلبم پا گذاشته رهگذر میشه