دایموند تنگ میشه دلت

ورس ۱:

عکسای دوتایی لب ساحل
توی اینستا رو پروفایلت
ژست قشنگی چه میاد بت
موهاتم که بیرون زشته اخه
هنوزم روی موهات حساسم
دستاتم که توی دستاشن
میخوام بدونی اگه مردم
عکسات تو مرگم دست داشتن
خاطره ها هنوز واسم عذابن
چیزی نموند اینجا فقط در اخر
اینو بگم دیروز ترکم کردیو
نمیرسم دیگه به فرداشب
قشنگی پاییزم برگاشن
رنگ رخم مثل برگاش زرد
هرچی که بودو برداشت رفت
نامردیا نمیره از یادم
انقدر سکوت کردم که
الان پر از فریادم
قلبه هستا اما سنگ
تنها تنها تنها تر
من موندم با یه دنیا حرف
اره من هنوز یادمه
فرشته نبودیو ادم خیر
عکسارو رد میدم با خنده
تهشم تو میشی بازنده
نیشتم بازتر از لباسته
بستم دهنمو به خاطرت
یه چی میگم فقط گوش کن تو
خجالت بد نی یه بار بکش
به خاطرت بیار حرف اخرو
گفتم به تو من عزیزم نرو
گفتم بمون یه روز تنگ میشه دلت
گفتی میرم اصلا هرچی که بشه
وقتی نمیکنه واست تلاشی
اون که حاظری واسش فداشی
حق بده بایدم تنهاشی
حق بده بایدم بد باشی
اره حق بده بایدم تنها شی
کورس:
گفتم بمون بازم تنگ میشه دلت
گفتی میرم اصلا هرچی ک بشه
لب ساحل میاد عکساتم بهت
بزار برو اصلا هرچی شد بشه
ورس ۲:

بااونی نه
میزاری تو بغلش سر
منم حواسم پرت
میشه ب تو تمومه شب
داره حس میشه نبودتو
چیزی بینمون نموندش خب
بگو بخند باهاش تا خوده صبح
بدون من تو دیدی ک شد
دلم میخواد الان جایه اون باشم
کنار شومینه بگی باز بخند
کنارم بشینی بخونم واست
صدایه زمزمت بشه ساز من
بگو الان خوبه حالت
با اونی تو لب ساحل
میزنه موج ب اون شالت
منم کنار شومینه تویه اتاق
بازم مثه همیشه تا صبحُ بیدار
چشام خیره ب عکساتن رویه دیوار
دیگه حسی نمونده نه تویه صدام
نگام ب بیرونه تا تو اَ درب بیای
کوچه سوتو کور ا تو خبری نیس
بازم سه صبح شده گونه هام خیس
اون دیوونته
میگن شدی دیوونش هی
تو بغلش میگرتت
تو هم سرتو روشنش میزاری ک
رده رژلبتم رو پیرهنش
دیگه گیرایه الکی نمیدی تو
منم میرم تو خیال نبودتو
بیا خواهشا برگرد تمومش کن