پدرام نیک آیین نیلگون

آشنا وقتی رسیدی قصه دل و شنیدی
با سخاوت کلامت میوه غصه رو چیدی
تو با اون برق نگاهت دیو تنهایی رو روندی
ولی تو گوشه قلبم غم عشقتو نشوندی

تو ترنم یه سازی واسه زخمی دل تنگ
واسه تشنه مثه رودی مثه عودی مثه چنگ

تو کی هستی تو چی هستی
تو که در دلم نشستی
تو کویر خشک سینم تو همون غزال مستی

تو یه دریاییه عاشق من یه صحرا شوره زارم
بهترین شعر دلم رو واسه موجای تو دارم

قصه بودن با تو قصه پاییز و برگه
حسرت تو رو ندیدن مثه لحظه های مرگه
آشنایی با دل من ناشناسی با غم من
نیلگونی مثل دریا مثل رویای شب من

میدونی این دل تنگم خیلی وقته که اسیره
کاش میشد دستای گرمت دست سردمو بگیره
توی زندون تن من توی این شهر غریبه
یاد اون چشمای نازت
دیگه از یادم نمیره

تو ترنم یه سازی واسه زخمی دل تنگ
واسه تشنه مثه رودی مثه عودی مثه چنگ