سعید آذر خورشیدو روشن کن

دلشوره هات، اصلا معلومه از چشمات
اشکاتو می بينم تو اکثر اوقات
حس ميکنم از من دلگير و غمگينی
با من نمی خندی، با من نمی شينی
انگاری شک داری، ميری يا می مونی
تو خونه ای اما، مثل يه مهمونی،
ميدونی رفتن هميشه آخرين “،در”، جای جوابه،
ما به هم فرصت نداديم، ما رو هم درارو بستيم
اينکه بخوای بمونی پای قولات يه انتخابه،
ما که ادعا ميکرديم، ما که خيلی زود شکستيم
ميدونی رفتن، هميشه آخرين “،در”، جای جوابه
ما به هم فرصت نداديم، ما رو هم درارو بستيم،
اگه فقط بگيم نميشه، که يه حرف بی حسابه
ما هنوز راهی نرفتيم، چه سريع عقب نشستيم
دلسرديات، بوی بی کس شدن ميده،
کابوس تلخی، که خوابم رو دزديده
هر جا بری بازم اين سايه بامونه،
ما عاشقيم، تو عشق اين حس يه قانونه
دنيارو شب برداشت خورشيدو روشن کن،
چشم برندار از من، عزم نرفتن کن