مبین حسینی این شهر

وقتی غمگین میشی نه میتونی گریه کنی نه میتونی فریاد بزنی اون موقعس که همدمت میشه کاغذ وقلم فقط میتونی بنویسی"

هرجا میرم از تو میگن
خستم من از این همه درد
خسته از تو که شکستی
منم گفتم دیگه میرم

یکی دوماه بودی
یکی دوماه زوری
جوری رفتی که انگار از اول نبودی

بات تاکردم من هرشب یه جوری
که تا شدم خودم من اصلا یه جوری


اره پیشم نبودی مارِ هفت خط که بودی
میگی خوبیتو ندیدم حاجی قطعاََ تو کوری

اصلا نبودی رفتی از پیشم زودی
میگی من بدم باشه همون اصلا تو خوبی


باز منم و شب و اشکِ چشام
وسط شهر تو بارون شُل بشه پام
یهو ببینم با یکی میخندی باز
بخودم میگم تنهای تنها بساز

تنها باش نزار بشکنی بازم
تنها باش اخه بهترِ واست
تنها باش، تنها باش


اره پیشم نبودی مارِ هفت خط که بودی
میگی خوبیتو ندیدم حاجی قطعاََ تو کوری

اصلا نبودی رفتی از پیشم زودی
میگی من بدم باشه همون اصلا تو خوبی