مجتبی فلاح دردانه

 
 
هرگز نکنم روی تو تشبیه به ماه
چون سجده کند ماه تو را گاه به گاه
دانم که تورا بوسه گناه است ولی
با خلق تو اجبار شدم من به گناه

من درد دلی دارم و درمان دلم
دردانه تویی و من به دنبال تو ام
دردا که درین ره که دلم در به دراست
دورم دَد و دیوانه و دیو و دغل است

من دل به تو دادم که تو دلدار شوی
روزی بکنم تب تو پرستار شوی
یادت نرود یار که جانباز تو ام
من جان بدهم اگر تو بیمار شوی

من عاشق سیمای تو دردانه شدم
راضی به همین ساغرِ میخانه شرم
یادم نرود لحظه ی دیدار ترا
من لحظه ی دیدار تو دیوانه شدم
من درد دلی دارم و درمان دلم

دردانه تویی و من به دنبال تو ام
دردا که درین ره که دلم در به دراست
دورم دَد و دیوانه و دیو و دغل است
من دل به تو دادم که تو دلدار شوی
روزی بکنم تب تو پرستار شوی
یادت نرود یار که جانباز تو ام
من جان بدهم اگر تو بیمار شوی