مصطفی عابدی نامهربان نگار

نـامهربـــان نگار طنـــــاز مــن
مرغ شکر شکن و خوش آواز من

خواهـم شوی صنما، هم آواز مــن
خوانـــی ترانه نو، تو با سـاز من

شیرین تر از شکری، چون شهناز من
جانــــم فدای رهت، گل ناز من

یکـــدم ز دوریــت نیـــاسوده ام
دائم به فکر تو بی وفــــا بوده ام

رحمــی به حــال من پریشان نما
روح و روان منــــی، جان من رها

شیرین تر از شکری، چون شهنـاز من
جانـــم فدای رهت، گل نــاز من

من عاشق تو و تو خواهان که
سر می نهی همه شب به دامان که

ای بیوفا شده ای پریشان که
بوسه زنی به لبان خندان که

شیرین تر از شکری، چون شهنـاز من
جانـــم فدای رهت، گل نــاز من