سعید مشرقی شمال

 
هنوزم باورش سخته تو این دریا گمت کردم
چشات همرنگ دریا بود با چشمای تو ست کردم
چقدر حالم پریشونه دارم میرم لب دریا

تو نیستی اولین باره هوا هم داره میباره
شمال و با تو دوس دارم دلم تنهایی میمیره
چه فصلی باشی بی فرقه بی تو این جاده دلگیره

من و این جاده هایی که به دریا منتهی میشه
فقط یاد تو میندازه دلیل گریه ها میشه
کسی نه جاتو میگیره نه با قلبم یکی میشه
نمیدونم که تکلیف منه دیوونه چی میشه