مهرزاد نمیشه باورم

باز سکوت شب و باز خیال چشمات
کاش ستاره بشم بمونم تا ابد تو نگات
نه نگو که نشد دل بمیره برات
کاش غزل بشم و بمونم مثل شعر رو لبات
نمیشه باورم هنوز نبودنت حقیقته
تو قصه ی شبم شدی که خوندنت یه حسرته
هوای تو دوباره ارزوم شده
من و ببخش که طاقتم تموم شده
صدام بزن بگو همیشه دارمت
نفس بده نفس بریده از غمت