محسن پاک نیت هم درد

 
پشتِ پنجره دوباره
ساعتا تنها میشینم
ولى افسوس که تو نیستى
من فقط سایه مى بینم
میزنه بارون به شیشه

همه ى تنم میلرزه
کاش تو بودى و مى دیدى
نفسامم بى تو هرزه
منو شعراى قدیمى
منو اشکاى سرازیر

پنجره ها رو به بارون
منو تو،قابِ یک تصویر
خونه بى تو سوت و کوره
لحظه ها منجمد و سرد
اینکه با غریبه رفتى
منو دیوونه ترم کرد
مى زنم به جاده امشب

کوله بارم فکرِ چشمات
من دیگه هیچى نمى خوام
فقط آرامشِ دستات
زیرِ این بارونِ هم درد
من با تو خاطره ساختم
آخ چه زود دیر شد عزیزم
یک شبه عشقتو باختم