ابی بهبودی لحظه ی آخر

دل کندن ازت برام سخته
تویی که منشاءِ نفس هامی
بدون تو دارم میرم
بدون یاور و حامی
میدونی سَد شده راهم
با یه دنیا بغض نگاهِ تو
با اینکه سخته میدونم
تا دور شم ببند چشماتو
هر بار رفتم زود برگشتم
اما این دفعه چشمام خیس
دارم اینبار راهی رو میرم
که برگشتی تو کارم نیس
تو لحظه ی آخرِ این عاشقی
دلگرمم کُن با اون نگاهِ همیشگی
وقتی میرم چشاتو به روم ببند
با اینکه اشکات نمی ذاره بخند
با هر قدم که دور میشم و میرم
حس میکنم از خودم فاصله میگیرم
راهی که میرم مقصدی نداره
یا به سراب میرسم یا به بی راهه