مجتبی دهقان دیوانه جان

 
رفتی چرا دیوانه جان از خانه ی من
با من شدی نامهربان دردانه ی من
با تو شبی من دردودل ها کردم اما
تو رفتی و دردم شدی دیوانه ی من

از عشق گفتم حس و حالش را نفهمیدم
قبل ازتو من مجنون و حالش را نفهمیدم
روزی که از این خانه ی ویرانه می رفتی
آری دگر تعبیر فالش رانفهمیدم

خاکستر آتش شدم درکوی لیلی
آری ندارد او به من اینگونه میلی
جامانده بازم عکس تودرقلب خانه
کاش بودم و می امدش بی وقفه سیلی