مجتبی صانعی دلهره

 
حال بدی دارم که هنوز خیلی دوست دارم
شب و روز‌ به یادتم با یه آه پرسوز و چشم خیسم
نخند به حال من که یه روز میای سراغ من
ولی حیف دیره و سیره دلم از هرچی که مینویسم

تنهای تنها شد اونی که همدم غم ها شد
نگرفت سراغی از من تا که یه وقتی نمرده باشم
خیلی تلاش کردم خیلی هم گریه براش کردم
واسه اثبات علاقه ام قسمی نبود براش نخورده باشم

سخته که یهو ولت کنه سخته که فراموشت کنه
آب پاکی رو بریزه و این‌حرفارو تو گوشت کنه
ولی یه جا پاشو میخوره از همه ی دنیا می بره
یه روزی‌میاد که دائما میخوابه با ترس و دلهره

دوباره دلم گرفته ازت خبر‌نداری که قلبمم شکسته ازت
به یاد قدیم به یاد چشات که هیچ موقع من نمیشدم خسته ازت
میخوام بدونم چی دیدی ازم چه جوری تونستی که بری بریدی ازم
فدای سرت که نارو زدی دوست دارمو تا وقتی که شنیدی ازم

سخته که یهو ولت کنه سخته که فراموشت کنه
آب پاکی رو بریزه و این‌حرفارو تو گوشت کنه
ولی یه جا پاشو میخوره از همه ی دنیا می بره
یه روزی‌میاد که دائما میخوابه با ترس و دلهره