رضا مرزدشتی رسمش نبود

بعد از تو تکلیف دلم معلومه بی شک
باید مثل بارون پاییزی ببارم
قلبم ازاین دنیای بی احساس خستس
چیزی برای بردن و باختن ندارم
تو موندگاری تا همیشه تویه قلبم
از اون شبی که رفتی بدجوری مریضم
طاقت ندارم که با عکسات رو برو شم
من قد یک عمر با تو حرف دارم عزیز
رسمش نبود،قول دادی هستی تا تهش
رفتی چه زود،من کم نزاشتم تویه عشق
اما چه سود،اشکام سرازیره همش عین یه رود
رسمش نبود،از تو یکی هرگز نداشتم انتظار
ازتو یه زخم کهنه مونده یادگار
هر جی که دوس داشتم گرفت این روزگار
از پا در اورده منو این جای خالیت
رفتی و حتی یه خداحافظ نگفتی
اینجا یکی جونش به لب رسیده عشقم
تو جای هر دومون چرا تصمیم گرفتی،تو جای هردومون چرا تصمیم گرفتی

رسمش نبود،قول دادی هستی تا تهش
رفتی چه زود،من کم نزاشتم تویه عشق
اما چه سود،اشکام سرازیره همش عین یه رود
رسمش نبود،از تو یکی هرگز نداشتم انتظار
ازتو یه زخم کهنه مونده یادگار
هر جی که دوس داشتم گرفت این روزگار