منصور پیرهادی رگبار

شوخی ندارم من سرتو
قشنگ میشی در میارم لجتو
برا منه زیادو کمتو
من میخوام کلتو همتو
حال میده همت لایی بازی باهم
طهران تویی منم که شاهم
میگیریم دنیا رو چه تنها چه باهم
تو خوده شعریو من قافیه هاهم


کار بده کار بده کار بده دستم
عشقو رو قلبت به رگبار بستم
نباشه کسی من تا تهش هستم
خیالت راحت من پیشت نشستم


مثل من سیاه میکنه تنش
کنار هم فقط بالا تپش
آرومیم گاهی زیاده تنش
عصبی ولی زیاده منش
چه پیاده چه سواره همه جا باهم
خشک بی روحم برا اون که باحالم
نه پشتمه نه جلوم همیشه کنارم
با خورشیدم قبراقم من رو به راهم

کار بده کار بده کار بده دستم
عشقو رو قلبت به رگبار بستم
نباشه کسی من تا تهش هستم
خیالت راحت پیشت نشستم