بهمن معروفی فرنگیس

شب ، شب که میشه تُو کوچهِ غم
اشکِ من میشه ستاره
من ، چشمامو به ابرا میدم
آسمون بارون میباره
میخونم آخ که دیگه فرنگیس
عشقِ تو داغونم کرد
به کی بگم که چشمات
تُو غصه زندونم کرد
دلم شده دیونه
خدا خودش میدونه
کوچه دلش میگیره
سکوتِ شو میشکُونه
پنجره ها با فریاد
میگن کی باز میخونه
میخونم آخ که دیگه فرنگیس
عشقِ تو داغونم کرد
به کی بگم که چشمات
تُو غصه زندونم کرد