اسماعیل ستوده نماندی

من عشق تورا دردلم پروراندم
تو را‌انتخاب کردمو از تو خواندم
سر تو سر منطق وعشقو قلبم
چقدر زخم خوردم به پای تو ماندم
ولی من تورا دست رویا سپردم
ببین قایقم را به دریا نبردم
مگرلایق عشق تو من نبودم
که بغضم رو هرشب بیادتو خوردم
نماندی نماندی شکستی دلم را
نماندی ببینی زمین خوردنم را
تماشاکنی حال ویرانی ام را
نماندی ببینی ز خود مردنم را
تمام وجودم بنام دلت بود
دلم عاشقت بودو رام دلت بود
ندانسته بودم شکست دل من
همان بازیه ناتمام دلت بود
نگارم توبودی قرارم توبودی
همان یار شیرین بهارم توبودی
چرا پای بیتابی من نماندی
امید دل بیقرارم توبودی
نماندی نماندی شکستی دلم را
نماندی ببینی زمین خوردنم را
تماشاکنی حال ویرانی ام را
نماندی ببینی ز خود مردنم را