سپهر جانان هم محلی

آخ چه بهاری داشتیم هم محله ای
چه روزگاری داشتیم هم محله ای
باهم دیگه بدون هیچ دوز و کلکی
قول و قراری داشتیم هم محله ای
ازصبح تا غروب تو کوچه
زمین میخوردیم و بلند میشدیم
رو دیوار مردم یادگاری مینوشتیم
اصلا نفهمیدیم کودکی چطور گذشت
چشم بر هم زدیم ، جوانی از راه رسید
یاد و یادگار منی هم محله ای
تو دلم ماندگاری هم محله ای
یادش بخیر دل بستنامون
خاطر خواه دخترای محله بودیم
سه چهار تا ورق نامه مینوشتیم
انگشتمون از توان می افتاد
نامه رو میذاشتیم لای کتابمون
زودمیدادیم و فردا جواب میگرفتیم
هوای همدیگر رو داشتیم
آخ که چه روزایی بود خدایا
یاد و یادگار منی هم محله ای
تو دلم ماندگاری هم محله ای
هیچکس برای من عطرو بوی تو رو نداره
آرزوهام رو تو چشمای تو میبینم
همه این دنیارو بمن بدن
یه تار موی تو رو نمیدم بخدا
یاد و یادگار منی هم محله ای
تو دلم ماندگاری هم محله ای