مجید اسدی شهر کلان

هم کس طالب یارند چه هوشیار چه مست
همه جا خانهء عشق است چه مسجد چه کنشت


نه از اینم نه از آنم
من از آن شهر کلانم
نه ز خاکم نه ز آبم
نه از این اهل زمانم

من اگر مست و خرابم
نه چو تو مست شرابم

مشنو این سخن از من
ونه زین خاطر روشن
که از این ظاهر و باطن
نه پذیرم نه ستانم

گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و بس
خویش را در خویش پیدا کن کمال اینست و بس