محمدبرتر شرمنده مادرم

شرمنده مادرم که خط خطیه دستام
که قرصاے دوز بالا نذاشته واسه من اعصاب
این توهمات داره منو میکشتم هرشب
دیگه نه بغض واسم مونده ن دونه هاے اشکم
شرمنده مادرم که اذیتت کردم
اگه سر اون نامرد سرتو داد کشیدم
اگه دیگه میخوام برم از شرم خلاص شے
چون دیگه من به انتهاش رسیدم
شرمنده مادرم که خواب واسم حرومه
که دیگه ازم نمونده موے سیاه
اگه اواره کوچه هاے این شهرم
اگه ده روز یه بار یه سر خونه میام
اگه دلتو شکوندمو شکستم
اگه غرورت لح شدش به دستم
اگه هرشبو هرشب کارم عربده کشیه
اگه هرشبو هرشب یه گوشه مستم
اگه جاے چنگال گرگا تو تنمه
اگه فکر خودکشے همش تو سرمه
اگه با ادماے خوبے نمیگردم
چندتا بدتر از خودم دورو ورمه
اگه خجالت زدت کردم جلو همه
اگه میشکوننت سر من ترو همه
دیگه مردم من خیالت راحتا
برو ببین که حجلم جلو دره
نکن گریه سرمزارم که ندارم طاقت من اینجا ارومم تو برو خیالت راحت واسه من فاتحه بفرس
که اروم شم نه مث هرروز زندگیم بخوام داغونشم
مادرم گریه نکن اشکاتو پاڪ کن نفسم مادرم گریه نکن بخدا گرفت نفسم من دردامو بردمو خاڪ کردم دیگه حافظمم انگار زدم پاڪ کردم
الان زیر خاکم چون خاکے بودما
مادرم فقط میخوام دعام کنے تو نماز
تو منو ببخش که ارامش بگیرم
وگرنه اینجا باید روزے صدبار بمیرم
غصه هام تح کشیده حداقل ارومم
اسمم از شناسنامه ها خط خورد قانونن
هرکے پرسید بگین قربانیه عشقه
چه شعر قشنگے رو سنگ قبرم نوشته
نوشته سوخت ولے خاکسترش چال شد
انگارے دیونگیش نزدیڪ دوسال شد
نوشت عاشق یکے بود که خودش نبود
ولے اسمش رو تنم چه خوب خال شد
نوشته رفقا بکنید حلالم
من بجز مادرم که کسیو ندارم
نذارید دورے من کمرشو خم کنه
یه کارے کنید صبر داشته باشه صبر کنه
نکن گریه سرمزارم که ندارم طاقت من اینجا ارومم تو برو خیالت راحت واسه من فاتحه بفرس که اروم شم
نه مثل هرروز زندگیم بخوام داغون شم مادرم گریه نکن اشکاتو پاڪ کن نفسم مادر گریه نکن
بخدا گرفت نفسم من دردامو بردمو خاڪ کردم
دیگه حافظمم انگار زدم پاڪ کردم
حلالم کنید دیگه این لفظاے اخره
اولو اخر اسم مقدسه مادره
حلالم کنید رفقا با اینکه نبودید
تا هفتم بیاید بالا سرم بدش نمونید
منکه عادت دارم به تنهایے همیشه
قسم به چشماے اون مادرے که تر میشه
حلالم کنید که این دلم مثل اتیشه
فراموشم نکنید همیشه و همیشه
محمدبرتر