پویا امیرعبداللهیان شوق دریا

از چه می گویم نمیدانم ولی این بار را
مینویسم از تو چون تکرار در تکرار را
گفته بودی عشق در چشمان من اینه است
بشکن این آینه را این چشم های تار را


دست هایم شوق دریارا ندارد بعد تو
کی ببینی تو مرا مجنون به حال زار را
بعد تو حتی غریبه ام با خودم در خانه ام
هرچه میگردم نمیبینم نشانه یار را

از چه می گویم نمیدانم ولی این بار را
مینویسم از تو چون تکرار در تکرار را
مینویسم تا مگر با واژه ها خالی کنم
عقده ای این سینه ای پر درد مجنون وار را

غیره تو چیزی ندارم تا به آن دل خوش کنم
دل خوشم شاید ببینم لحظه ای دیدار را
رفتی و حتی برای لحظه ای یادم نه رفت
وقت رفتن با خودت بردی من بیمار را

دست هایم شوق دریارا ندارد بعد تو
کی ببینی تو مرا مجنون به حال زار را
بعد تو حتی غریبه ام با خودم در خانه ام
هرچه میگردم نمیبینم نشانه یار را