پارادوکس بوی بارون

مث تویی اینجا همیشه همرامه
پیش خودت نیستی ببینی کی بامه
حال منو دنیات هیچ وقت نمیفهمه
چون قلب تو با عشق یه عمره بی رحمه
تو منو فهمیدی حس کردی ول کردی
تو به من جون دادی دل دادی بد کردی
حالا تو این سرما دستاتو کی میپوشه
مث ماهی ام که بدون خورشید خاموشه
نه تو نمیفهمی روزای ابری رو
روزای تنهایی این جای خالی رو
نه تو نمیفهمی این بوی بارونو
عطری که پیچیده تو این حوالی رو
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
نه تو نمیفهمی روزای ابری رو
روزای تنهایی این جای خالی رو
نه تو نمیفهمی این بوی بارونو
عطری که پیچیده تو این حوالی رو
من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دیگران عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی