مبین اوجاقلو باورش سخته

طاقت دوریت چه سخته
این لبام هیچ نمیخنده
کاش بودی عزیزم
تا لبام آروم بخنده
فاصله بین من و تو
میدونم خیلی زیاده
چی میشد با من میموندی
یعنی خواهشم زیاده
باورش یکمی سخته
چون دیگه منو نمیخوای
ولی من میشم دیوونه
بی حضورت توی خونه
هیچکسی قد دل من
میدونم دوست نداره
ممکنه باهات بخنده
دستتو تو دست بگیره
یادت بیاد که من کیم
همون که میمیره برات
همون که دل نداره
برگی بیوفته سر رات
همون که عشقش تویی
خنده میاد روی لباش
وقتی که پیشش نباشی
گریه میاد توی چشاش