رضا مولایی کافه

بی تو نشستم باز توی همون کافه
سر همون میز و فنجون نسکافه
صندلی خالیت این جا به جای تو
شاهده دردامه می فهمه حرفامو
پر میشه باز صدات تو گوش من یهو
میلرزه دست و پام می شکنم این بغضو
حس و حالم که دیگه تعریفی نداره
خاطره هاتم منو راحت نمیزاره
معنی عشق از توی چشمای تو با من کلی فرق داره
یکی مدام انگار تو گوش من میگه
تو خاطرات من غریبه ای دیگه
خیره می مونن باز چشام به در شاید...
دوباره تو کافه صدای پات اومد