آرتا امین جانان

تو امید دِل غَمگینُ پریشانِ منی
می درخشی همه شب چون مَه تابانِ منی جان
یه نفس مانده به آرامش آغوشِ تو
نبضِ بی وقفه ی هَر آنِ منی جان
همه دیروزمو امروزمو فردایِ منی
تا ابد در دلِ دیوانه تو مهمانِ منی جان
تو نفسهای منو گرمی دستان منی
سَرد تا می‌کنی آن دَم که زمستانِ منی جان

جانِ جانانم سَرو سامانم
آمدم اما به دِلت راه ندارم
جانِ جانِ جانانم عاشقُ حیرانم
گاه تو را دارمُ گهگاه ندارم

آمدم سویَت ببینم رویَت
گره افتاده بین ابرویت
گره را واکن با دلم تاکُن
چشم در چشمم دلبَریها کن
غَرق احساسی غَرق احساسم
من تو را بهتَر از تو میشناسم
خونِ در رَگهات رفته در خونَم
چالِ رو گونت کرده مجنونم

جانِ جانانم سَرو سامانم
آمدم اما به دِلت راه ندارم
جانِ جانِ جانانم عاشقُ حیرانم
گاه تو را دارمُ گهگاه ندارم