امین پرور عصر پنج شنبه (دلی)

هـر چى دارم میکشم از تو و این شهـره
پروانه نبودی که بخوام پیله شم بهت
دور چى میگشتم ، خاموش بود شمعت
میبینی دیگه نیستم ، یه عصر پنج شنبه
بعد من رو لباس کی جا میذازی عطرتو
بارون بباره عزیزم کی میگیره چترتو
حسم قد یک دریا بود یک قطره شد
دیدی اونقدرام رمانتیک نبود مرد تو
بلد نبودیم همو عیبی نداره
چشام دیگه به خنده هات میلی نداره
تو روزات کنار من حیف میشن آخه
من یه مجنونم که لیلی نداره