محمد قادری دختر

 
اسمش دختر ولی روحش یه مرده
جسمش خسته ولی روح پره درده
باقلب خالی ازعشق داره میده تن به
صدتا قرص آبم روش تهش یه لبخنده
موهای بلندو ماتیک رولباشه
خودش عاشق لاکو برق رو ناخوناشه
پسری که مجبور به دعوا با پدره
هرروز غصه ی تهه بحثشون میشه باشه
تو میزنی تن کبودو دور چشم سیاه
من میگم خدا خودت نگاه کن بیا
ببین داره تیکه پاره میشه قلب ما
تو نگاه کن گریه کن تا بارون بیاد
این حرفا حتی خود منم خسته میکردن
بافکر بازم تو اتاق بسته میرفتم
میگفتن تو دیوونه ای و خنده میکردن
گفتم عیب نداره اونا انقدر نمیفهمن
این نسل چه بیرحمن چه پسته این جنگل
هرچی میکاری تو راه هرزگی رفتن
دنبال یه بلیط رفت بی برگشت
نه من بر نمیگردم برنمیگردم
تو میزنی تن کبودو دور چشم سیاه
من میگم خدا خودت نگاه کن بیا
ببین داره تیکه پاره میشه قلب ما
تو نگاه کن گریه کن تا بارون بیاد
این حرفا حتی خود منم خسته میکردن
بافکر بازم تو اتاق بسته میرفتم
میگفتن تو دیوونه ای و خنده میکردن
گفتم عیب نداره اونا انقدر نمیفهمن