سپهر سهم منی

دل شده بی تاب و پریشان تو
جان و تنم مست و غزل خوان تو
بهتر از وصل چه شود حاصلم
من که به جز تو ز همه غافلم
سهم منی خوب‌ترین خوب من
با من از احساس دلت حرف بزن
خوب ترین هدیه برای منی
جان و دلم روح برای تنی

ای همه جان خواب و خیالی مرا
در همه شب فکر محالی مرا
مست تو ام پای تو جان داده ام
جان ز همین حس نهان داده ام