کارا سردرگم

هیچکدوم از حرفات نشدش باور من
تو که میگفتی هستی بام تا اخر خط
تموم رفتاراتو هنوز یادمه من
خاطراتت همیشه میکنه حالمو بد

کل اون عکسات سوختن من نیستم به یادت
این قلب سنگ شده دیگه نیستش به نامت
فقط تجربه تلخ گذاشتی از خودت بجا
درک و شعورو از من نه....از خودت بخواه

یه مدته شدم سردرگم لابه لای حرفات
من خالصانه چکیدن این قطره های اشکام
اون که ولم کرد تو دردام
تَنام گذاشت هربار
یه روز یه جایی از این دنیا تقاصشو پس داد





به باد دادی هرچی هستو نیستو تو این رابطه
این فاصله تصمیم خودت بود خودتم یادته
که گفتی یه مدت دور باشیم تا اوضاع پا بده
اما فقط ازت موند چن تا عکس و کلی خاطره

وجودت منو تنها تر کرد
تو با چشات دیدی ولی من با قلبم
اینو بدون یروز میخوری حسرت
میخوای برگردی پیشم من اما رفتم

کاش یذره درکم میکردی
خودتم میدونی اینا حقم نبود
تو رفتی کاش میدونستی من
تو آبیه چشمات غرقم هنوز

ولی الان شدم مثه خودت
شدم یه دهن بینی که راحت میکنن پرش
شدم یه عصبیه مغرور
که میکنه خودشو گم تو ادمای دورش

الانم خیلی دیره
واسه ی پاپیش گذاشتن
چون خیلی وقته که از این
ائین خداش رفت

چون نمیرسه صدام
دیگه به گوشِت
چون تن من نا نداره عیباتو بپوشه