مهواک مادر

وقتی که زوزه باد، میپیچیدتو کوچه شب
وقتی که چلچله ها، خبر از مرگ میدادن
دل من تنگ بود برات، دل من تنگه برات مادر
دل من تنگ میشه برات،مادر
به پاهام زنجیر، به دستام قل
من یه لاته آسمون جل، میخوام از این پس
به خود خدای خود، بدهم یک قول
یک قول،که اسیر نامردانی نشم که به اسم رفیق
دشنه رو از پشت میدن هل،من میدم قل مادر
حلالم کن مادر
مادر حلالم کن،مادر،مادر حلالم کن
خماری شعرم رفت بالا منبر مادر
فیسه‌حرفم رفت بالا کم کم
میخوام برم بالا،بالاتر از ابرا
میخوام برم بالا،بالا پیش خدا
میخوام برم جایی که من باشم و مادرم و اوستا کریم
تنهای تنها دور از نامردای دنیا
پس توام مادر حلالم کن