بهنام خدارحمی من اون عشقم

من آن گلبرگ مغرورم، که میمیرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری، پی شبنم نمیگردم،
من اون خاکم به زیر پا، ولی مغرورِ مغرورم
به تاریکی منم تاریک، ولی پر نور پر نورم،
چه غم دارم اگه دنیا، به کام من نمیچرخه
خود دردم که هر جایی، پی محرم نمیگردم
من اون عشقم، که با هر کس سر سفره نمیشینه،
من و اون عشقم، که اشکامو بجز محرم نمیبینه